YÂD-I YALNIZLIK..

YÂD-I YALNIZLIK..

Gelir diye, hep korkulur.
Geldi mi, günün birinde,
Kýrk yýllýk umursamazlýkla
Baþ köþeye kurulur.

Kovaladýkça, yüreðinin teni,
Sesindeki nefes, gecene eþ olur.
Bir delik kuruþ bile etmez de,
Ne sataný ,ne de alaný bulunur

Konukluðu zor, yürek kavurur.
Yanýbaþýndan hiç ayrýlmaz artýk,
Çaresiz, geldiðince ,gitmesi umulur.

Anýlar, tazelenir onun dilinden,
Tutuþurlar el ele,büyük bir sevinçle.
Her gün baþlamadan ,düne savrulur.

Kaleminin ucunu bile o tutar,
Kelam döküldükçe can avunur.
Kaðýttaki her damla aleme sýr olur
Ýçindeki fýrtýna rüzgarýnýn nefesi
Sessiz avazlanýr,
Amma, taa Fizan’dan duyulur.

Kimi zaman gözündeki damla olur
Gönlüne ekilen gölge tohumunun
Bir de kavrulan göz bebeklerinin
Tadý ,tuzu can suyu olur.

Zamanla yolun ,yordamýn ,
Dizinin dermaný ,dilinin tadý olur.
Ýzleri kaplar her bir yanýný..
Gözlerinde hüzün nidasý okunur.

Saçýna gümüþ teller serpiþtirir,
O belirsiz varaklarý, alýr ellerine..
Iþýk serper, yüzünün her yanýna.
Görenler ne bilsin ki , kim çizmiþ.
Sanýrlar ki, yansýmýþ bir sýcacýk nur.
Tazeliði yiten, solgun tenine.

Sözcüklerinin hepsini, siler dilinden.
Yerlerine, derin bir ’ahh ’ koyar .
Bir de ferahlama umuduyla,
Her soluðunaki ,tuhaf ahengi.

Saatler ve günler bir gün koþar , yarýn yorulur..
Yaþamdan silinesi yýllar akýp geçer ,
Gözlerin uzaklara dalýp, birini arar durur.
Yitirir uzulca ömrünün, Ondan geri kalanýný.

Alýþýlmýþ bir sabahta, karþýna kurulur,
Aldýrmaz, acýmasýz bir cür’etle..
Aynadaki yüzünden,
Tanýdýk gözlerine ..
Sordurur, usulca..

"Sen mi yalnýzlýksýn?"
Yoksa..
"Yalnýzlýk mý, sen oldun?

Soru beklenmedik, olsa da..
Hazýrdýr, zaten nicedir,cevap,
Yürekteki yerinden,
Derin bir iç çekiþle gelir..
Tereddütsüz ve bir çýrpýda..

Toparlanýr kelamlarýn,
Yad ederek ve hatýrlayarak..
Alýþmýþ, kabullenmiþ..
Fýsýldar, dudaklarýn

"Yâd-ý yalnýzlýk..!"

Sosyal Medyada Paylaşın: