Duvarda hüzzam bir þarký çerçevesinden akar, Babamýn yýllar önceki üþümüþ ben hali, ürkek! Eþyada el izi gidenden, aynada göz olup bakar; Sýk sýk yer deðiþtirir insanda hayâlle gerçek!
Bazen bir söz, anýlar arasýndan usulca düþer güne; Ya da bir resim bellekte, kýmýldar göz, aðýz! Çok eskiden, küçükken diye baþlanýr her söze; Anýlar da olmasa, bu tükeniþte, kaybolacaðýz!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.