en kýsýr zamanýnda kök atar baþaklar topraðýn mahrem yerine eþkinleþir atlar
Mushaflaþýp yedi veren renkli bileði deðmemiþ baþak taneleri
hoyrat bakýþlarýn baðbozumu mevsimi cuntacý iklimin hazan güncesinde dökülür çimlenmemiþ düþlerime ki onlar! gün karasý çocuklar
büyüdüm(!)
sandýk içi lavanta kokuluydu tan vakti sancýsýnda doðardý her gün yedi baþlý ejderha “doðmamýþ taya torba dokuyan” dilleri kývýlcým kýrýntýlarýný çaldý bir bir mangalda yanan sol yaným sahilime konan hýrsýz kargalar
uçurtmasýný kesip dipsiz kuyularýn yönsüz rüzgârlara savurdum keþiþlemeydi yaðmurun kýblesi ibadet edip aþka hüzün bulutlarý yükledi daðlarým ve þemsiyesini kapatýp gönlümün ardýç aðacýna astým uzanamayan kurnaz kediler pis dediler…
aldýrmadým! yürekteydi pislikleri
þimdi;
kar yaðdý söndürdü toprak altý patlayan volkanlarý ýrmaklarýmda coþtu mavi seller dönence de döndü mevsim patiska renkli düþler kuruyorum telli duvaklý gün/eþ tutulmasý
Ümmü AÞCI (ÜMA)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ümmü AŞCI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.