GÖZLERİME BAK YETER!..

Ýçimde sensizliðin tahammülü o tek ses;
Yakacak gibi bakan gözlerinden habersiz…
Parçalansýn çaðýr ki tenimdeki bu kafes;
Düþsün yanaklarýmdan kahýrlar yerli yersiz…
Yakacak gibi bakan gözlerinden habersiz…

Daðlarý devir gitsin üzerime bu gece;
Sesim aman dilerse inanma sözlerime…
Gururundan tiksindi dilimdeki tek hece;
Yalnýzca sen bak yeter þu yetim gözlerime…
Sesim aman dilerse inanma sözlerime…

Virgülünden habersiz noktalarla bir savaþ;
Çaresizlik boynumda yaðlý ilmek misali…
Karþýnda çaresizlik büyüyor yavaþ yavaþ;
Seninle aðlayýþým inan gülmek misali…
Çaresizlik boynumda yaðlý ilmek misali…

Þimdi senden habersiz þiirler yazýyorum;
Satýrbaþý infazlar geliyor peþin sýra…
Hem sana dikleniyor hem sana kýzýyorum;
Büyüyor her sözümde içimdeki bu yara…
Satýrbaþý infazlar geliyor peþin sýra…

Rüyalarým kararsýz misafir uykularda;
Ben ki günler boyunca oturdum af dilendim…
Sýðýndým tövbe ettim simsiyah kuytularda;
Sensizliðe küfredip hep sevdana bilendim;
Benki günler boyunca oturdum af dilendim…

“Kýzgýnlýðým diz boyu inan hepsinden beter;
Sen yine senin gibi gözlerime bak yeter…”

Ali ALTINLI – 24/07/2012
Saat:00:20

Sosyal Medyada Paylaşın: