Bahar baþ kaldýrmýþ kýþ uykusuna
Kurtarmýþ canýný kar ile dondan.
Son vermiþ topraðýn homurtusuna
Arýnýn parende atýþý ondan.
En erken uyanan yine karýnca
Yük tutmuþ darýdan göz kararýnca
Bülbül meftûn olmuþ güle varýnca
Endamla raksedip ötüþü ondan.
Ne boynu bükük var ne kýrýk kanat
Zâkir zikre dalmýþ Ýblis’e inat
Kurdun da aðzýnda deðiþik bir tat
Kuzuyla el ele tutuþu ondan.
Bezgin bir bedende bitik bir candým
Gördüðüm güzellik seraptýr sandým
Daha gonca iken güle uzandým
Dikenin elime batýþý ondan.
Kimin duasýydý, kimin niyazý
Göndermiþ kýþý da getirmiþ yazý
Daðýn doruðunda gördüm ayazý
Kahrýndan kaþýný çatýþý ondan.
Hangi muzip basmýþ vakitsiz zile?
Terk etmiþ inini ayýlar bile
Cemre suya düþmüþ; kahkaha ile
Tavþanýn yerlere yatýþý ondan.
Hoþ geldi gönlüme meltem-i gülzar
Herkesin kolunda bir dilber-i yâr
Artýk güneþin de randevusu var
Mehtaba göz kýrpýp, batýþý ondan.
Mecit AKTÜRK