Sensizliğim

Ey Yar...!!!
Yokluðunun sessiz feryatlarýndayým
Hüznüm çok, hasretim tarifsiz ..
çarkýna kapýlmýþým yokluðunun
gün geçmiyor ki göz yaþým ses vermesin sessiz.

Ey Yar...!!!

Siyah bir tanyerinde
Gün doðuyor neden gülemiyorum
Tarifsiz bir karanlýðýn ortasýndayým
Gözyaþlarým süzülür
Yanaklarýmdan ýlgýt ýlgýt
Bitmeyen hüzün çevreler etrafýmý
Tükenmeyen mor düþler taþýrým
Yüreðimin en tenha köþelerinde
Seni bekleyiþimin adý yok bilirim
Anlad’ým ki, hasret senin adýn
Sustum ey sevgili
Ýçimi kanatýrcasýna sustum.

Ey Yar...!!!

Eylül görmüþ yapraklar gibi döküldüm
Yüreðimdekileri ben yazabilsem
Sende okuyabilsen keþke .
Geceleri sessizliðime anlatýyorum seni
Gecenin karanlýðý çöktü yine "HÜZÜN" yüklü ömrüme
Rüyalarýma bile girmiyor artýk
Beyaz gecelerimi aydýnlatan "SEN"
Ve ben karanlýðý yorgan yaptým gönlüme
Gözyaþlarým bile sýðmadý ellerime
Yitip gidiyorum ucu ateþe verilmiþ seller gibi yarrr
Suskun bakýþlarýn gölgesinde hayalin
Eski bir þarkýyý anýmsatýyordu sesin
Varlýðýn bir çýnardý köklü ve asil
Ýlk baktýðýmda bu son baktýðýmdý dediðim sendin yar..



_____________// Sýla




//Kalbin zekatý hüzündür//



.


Sosyal Medyada Paylaşın: