Ne züleyha olabildim nede yusufu bulabildim. Söylemekten deðil de susmaktan yoruldum. Heybemde hayallerim yüreðimde hüzünlerim. Ve ben artýk sustum... Þimdilerde "HÜZÜNLERÝMÝN" demini saldým yusuf kokan kuyulara. Pürmelal yine yüreðim Yangýn yeri hasretin Özlemim sana ey YAR.....!
Sosyal Medyada Paylaşın:
vakt-i sükut(sıla) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.