Ben Tamamen Aslında...
.
Sen;
Uzun yolculuklarda erken varýþlarým oldun, uzak yerlere hep geç kalýþlarým
Bazen gitmek zorunda kalan ve her gidiþte gözlerinde hüzün bekleyiþlerim…
Kapý çalýþlarým oldun, baþka dünyalara açýlan
Yalanlarým oldun gerçeklerden kaçan
Kimi zaman dualarým oldun, kimi zaman yalvarýþlarým…
Seni senden isteyemedim ama, sen bende olmayan diðer yarým oldun
Dünlerim, bugünlerim, yarýnlarým ve yaþanmýþlýklarým…
Gidiþine anlam veremedim oysa,
Sen benim hep geliþlerim oldun, geliþlerimde ise dönüþlerim…
Geceler uzadý bazen ve yalnýzlýk çöktü omzuma,
Sen o gecelerde düþlerim oldun
Ve ben hiç uyanmak bilmedim…
Sen;
Yokluk nedir bilemezsin belki de, yokluklarda varlýðým oldun
Varlýðýma neden aramadým hiç, çünkü onun da sebebini ben sende buldum…
Býrakýþlarým oldun; ki, her þeyi býraktým geride bir tek sen kalana kadar
Kalýþlarým oldun, gitmek istemediðim zamanlarda
Gidiþlerim oldun, geriye bakmaya cesaretim kalmadýðýnda
Cesaretim oldun, pes etmeye yakýn yenilginin avucunda
Ve ben hiç pes etmedim sen yanýmdayken…
Nefesim oldun, hayatla kanlý býçaklý kavgalýyken ben
Çocukluðum oldun hani ellerinden tutulasý, büyümeye yakýn ölmeye uzak…
Hep yanýmdaydýn ama, korkularým oldun
Ýhtimallerim oldun, ve ben beni býrakacaðýna hiç ihtimal vermedim…
Þimdi yoksun…
Ve sen yalnýzlýðým oldun, dört duvarým, üzerime gelmeyen
Aðlayýþlarým oldun, akan fakat hiç bitmeyen
Sitemim oldun, hatýrlanmak bi yana bana beni unutturan
Unutulmuþluðum oldun, “Unuttum demek bile hatýrlamaktýr” sözünü kulaðýmda çýnlatan
Kapý açýþlarým oldun, her açýþta karþýsýnda yalnýz kendini bulan
Uzaklara dalýþlarým oldun, uzaklaþan dalýþlarým deðil de, neden hep sen oldun!...
Ben hep seni yaþadým, ben senin kaçýþlarýn oldum
Þimdi yoksun ve anladým ki;
BEN TAMAMEN ASLINDA ÞÝMDÝ SEN oldum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.