kelimelerim ölürken
konuþmak derman istiyor artýk çünkü
çenem Filistin’deki çocuk kadar býkkýn
dudaklarým Amerika’nýn daðýttýðý özgürlük kadar çatlak
dilim müslüman ülkelerdeki metal müzik gibi ahlak dýþý
nefesimse Türk halký gibi yorgun
Türkiye’deki demokrasi gibi ceset.
özgürlük istiyor kelimelerim ama
tükürük bezlerime
bir palyoça kadar
absürt bir kimlik bu isyan.
sesli harflerim
diþlerimin arasýndan sýrýtýr
o bile yeter
demirlerin duvarlarla evlilik yaptýðý
ölüm okuluna yazýlmaya.
konuþmak derman istiyor çünkü
yabancýlaþýr eþitlik kelimesi beynime
matematikten baþka yere yakýþtýrýlamaz
eðer "Yaþasýn Cumhuriyet" dersem.
barýþ sadece mavi kimliklerde poz verir.
laiklik küfür olur
para kazandýrmazsa yobaza.
konuþmak derman istiyor çünkü
vatan þehitlerle akla geliyor
müslümanlýk kandillerle.
içime suikast olur yaþanamamýþlýklar.
sevgi idam olur zihnimde
düþünmeyi firar etmiþ beyninizse cellat.
kelimelerime tecavüz eder bunlar
konuþmak derman ister..
konuþmak para istiyor
iþte halkým bunun için susuyor.
konuþmak cesaret istiyor
iþte halkým bunun için susuyor.
konuþmak akýl istiyor
halkýmýn bir kýsmý konuþamýyor.
Emre Ay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.