Sayfayý çeviren ilahi kudret þafak sürüyor tabiatýna
Safâ tepesini týrmanan güneþ yakýyor sessizliði
Su damlalarýna hareket kazandýrýyor hayat
Tanrý parçacýklarý geçerken içimden
Sana dokunmayý
Bir teoriden gerçeðe dönüþtürmek için yaþýyorum
Adým attýkça bedenim, sokaklar
Kaldýrýmlar
Belediyenin terk ettiði kanalizasyon çukurlarý
Baþlangýçlar oluþuyor
Seni özledikçe
Bir hastalýk gibi evrim geçiriyorum
Belki de binlerce yýl önce balinaydým diyeceðim
Bizden kalan kalýntýlara ulaþýnca aþkýn çocuklarý
Seninle karþýlaþýnca öyle bir soyacaðým ki
Gözlerinden baþlayarak bedenini
Mesela ipekten iç çamaþýrý icat edeceðim
Mesela bir kelebek tokasý takacaðým saçlarýna
Tekerleði gizleyeceðim yüzyýllar boyunca belki de
Senin için ateþi yakacaðým hayata ilk defa ruhumla
Bestelenmiþ tüm aþk þarkýlarýný yeniden yazacaðým kayalara
Ýçimde Tanrý parçacýklarý
Biz eskiyene kadar sevgili
Biz eskiyene kadar yaþamýn baþlangýcýna keþfedeceðim
Aþka ait ölümsüzlüðü
Yeni bir tesadüf düþleyecek kader ikimize
Yeni vapurlar
Yeni otobüsler
Yeni fortçular, yeni kurallar ayakta kalanlara dair
Pastel bir dokunuþla sileceðim mesela yüz çizgilerimizi
Sen bana
Senden ressam olmazmýþ diyeceksin
Ben geçmiþte Pablo Picasso olduðumu gizleyeceðim senden
Ellerine sulu boya bulaþtýran yedi yaþýnda bir çocuk gibi
Yeniden öðreneceðim hissetmeyi
Kalçalarýna üç numara fýrça darbeleri
Memelerine serçe parmaðýmla
Uçsuz gökyüzü pembesi döþeyeceðim
Ýçimde Tanrý parçacýklarý
Ateþ sarana kadar, ateþ sönene kadar sevgili …