GÖNÜL

Gün gelir ellerim, gözlerim seni arar,
Hasretine dayanmaz, içimdeki duygular.
Dayanamaz sensizliðe, bir çaðrý kopar,
Gel artýk gel... Yalnýz býrakma gönül.

Gözlerim yollarýnda, kuþlardan haber sorar,
Kendin gelemesen de, ne olur bir haber sal.
Bari bir mektup yaz veya küçük bir pusula,
Sitemlerin olsa da, bir haber gönder gönül...

Beni özlersen eðer... Gurbet akþamlarýnda,
Bir gün benim için bak, parlayan yýldýzlara.
Belki beni görürsün, sevdamý düþünürsün,
Düþünür. Düþünür de... Belki dönersin gönül...

Kýrýlýrsa umudum, inan boynum bükülür,
Yüreðimden akan yaþ, seller gibi dökülür.
Seni seven bu kalbim, ta... Kökünden sökülür,
Ýncitme bu kalbimi... Sana muhtacým gönül...

Üþütürse bir tanem... Seni akþam yelleri,
Sýðýn benim kalbime, çýkma sakýn hiç geri.
Yüreðimden dinlersen, sevdalý türküleri,
Belki beni anlarsýn... Seversin beni gönül...

Sana þiirler yazdým, dün akþam bütün gece,
Ýçimden geçenleri... Anlattým gece hece.
Anla artýk bir tanem, bitsin artýk iþkence,
Düþün de bir cevap ver... Son karar senin gönül.

N.Gökhan SONSEL 30.04.

Sosyal Medyada Paylaşın: