Hýrçýn fýrtýna silerdi gözlerimi
Islanýrdý mavi deniz
Üzülürdü grisindeki bulut
Rüzgarda sallanýrdý beyaz mendiller ve gemiler
Köpük çalarken dalgalar saçlarýmýza
Kumsaldan silinirdi geçmiþin ayak izleri
Kumdan kalelerim yýkýlýrken kalýrdýk altýnda
Ay tek þahidimizdi eski öpüþmeleri gören
Ýmbatlar okþardý hep yanaklarýmýzý
Yakýlmýþ aþklarýn üzerine düþerdi ilk damlalar
Kanadý kýrýk martýlar konarken kirpiklerime
Ötelerden bir yel yosun kokunu sürerdi boynuma
Giderken gemiler yetim kalýrdý limanlar
Tenhalýðýndaki yalnýzlýðým kalabalýklaþýrdý o vakit
Batan güneþ kýzýla boyarken çarþafýndaki denizi
Susardý dalgalar
Parmak uçlarýmda med-cezir ezilirdi, tökezlerdim
Birazdan bir yýldýz daha kayacak ayaklarýmýzýn altýndan
Az sonra siyah gece bölünecek ay gibi ikiye
Zaman yükseltirken surlarýný
Saatler duracak akrebin kollarýnda
Takýlýp kalacak Yelkovan
Ayrýlýðý gösterirken
Son gemide kalkarken iskeleden
Issýz limandaki karanlýða sarýldým
Kanarken dudaðým eski öpüþlerinde
Ardýndan eski bir gemici türküsü söyledim
Kolum kalkmadý sallamaya
Omuzlarým düþerken
Kumlarda kaldý dizlerim
Yosun kokunu çekerken içime
Gözlerimi yine o fýrtýna sildi….