Hep sen yaktýn canýmý, Kirli gözyaþlarýnla. Ben sustum sadece, Soran gözlerle bakarak. Anla dedim usulca, Sadece beni anla. Sen konuþtun, Sana ait ne varsa. Suskun, Gözlerime bakarak. Ya, Ben. Bende saklandým, Ürkek yaralý gönlüme. Elbet bir gün. Bir gün anlar dedim beni. Oysa, Yýllar geçti. Sen hala, Bencil yüreðinle aynýsýn. Ve gözlerinde sahte yaþlarla, Ben yine anladým seni. Fakat sen hiç bir zaman, Anlamadýn ve anlamayacaksýnda. Seni nasýl sevdigimi , Bencil yüreðinle.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrfankarabuluT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.