Gece, hummalý serpiþmelere zikir etmiþti. Can çekiþen kirli beyazlarda. Biz, gýrtlaðýn ahh deyiþinde asýlý bir ceket oluyorduk.
Þýrasýný dökmüþtük kalemin. Gece,þanslý bir terzi . Nakýþ nakýþ seni iþliyor. Kirpiklerin pýhtýlý pýnarlarýndan bizi akýtýyordu...
Dudaklarýmýz yas(þ) lý. kara kefeni çelenkliyoruz. Anka’nýn aþka gah pençeleyiþi gibi. Þiirin zülüfleri çözülmüþtü bir kere. Haykýrýþlarda depreþimler þimdi...
Gece yontulmuþ aþk adabýnda. Sitemker. Serkeþ. Sevda dan yandaþ.
Çöl güzelliðinde ümitli keman notasý. Þimdi yýldýzlara kanat yapýp uçurtma umudu. Gece, verem ninnisi. Tutamýndan kopardým güzelliðini. öpesim gelir.
Gece, kýzýl süvari. Ahu ya koþan kumral gözlerinde çömez bir ceylan.
-VEYSEL DURMAZ- Sosyal Medyada Paylaşın:
weys Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.