gözlerin ufka bakarken terasta ‘’ bu þehirde yalnýzca deniz eksik ‘’ demiþtin oysa senin olduðun yerde bir tek ben eksiðim gerisi boþ laf
benimse saçlarýmýn rüzgardan aldýðý ah’ý sana bildirebilecek baþka bir yere ihtiyacým da yok iþte gözlerim
ruhumu çalan diline kýzma senin o þirin þivenin hevesine kurban olmuþlar için boynunu büküyor bulutlar yine yaðmur var
Ankara’da güller uyur uyanýr sana doðru bakar cemaline hayranýz efendim sen güllerin þahýsýn seher de ben bülbüllerin yarasý
birinin kaderin olabilmesi için geçebilecek zamaný biz çoktan geçtik bir sýrdan ötekine sevgilim avuçlarýmýzda sýcacýk iklimler büyütüyoruz þimdi
her çocuk aþýk biraz her büyük sevdalý mýsralarda kaldý gülüyorsun karýþýyor ortalýk Tanrý bütün iþi bizim için ayarlamýþ olmalý bize düþense sadece arzularý yaþamak
benim muhteþem güzel saf kadýným
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayalayna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.