-Neden kediler, köpekler baþlarý yerde gezerler hep?
Ýþte bu gastecinin motor sesi
demek yine sabah oldu anne
hüzünlü sesin kulaklarýmda kuþ cývýltýsýna karýþýyor
köprüsüz bir þehirde, denizsiz bir gökyüzüne tapýyorum
kendimi kaybettiðimde
Su, su içmem lazým
yetiþir bana bir bardak soðuk su
ardý sýra yine yanarým, o baþka
yanmak iyidir anne, yanmak öldürmüyorsa hele
Sen çok severdin ya beni, bir aralar ne masallar anlatýrdýn bana
iþte o masallardan biri olmalýydý bu da
ama sen aþka nedense hiç inanmadýn
’Ha, Allahsa baþka!’ dedin hep, aþk dedin mi gülleri anýmsadýn
ama bana o üç kelebeðin masalýný hiç anlatmadýn
Biri ateþe yaklaþmýþ ve demiþ ki: ’ben aþký biliyorum.’
ikincisi ateþe yavaþça kanadýyla dokunmuþ ve demiþ ki:
’aþkýn ateþinin nasýl yaktýðýný biliyorum’
üçüncüsü kendini ateþin ortasýna atarak, yanarak kül olmuþ
gerçek aþký sadece o bilmiþ
Ya anne, ya bana masallar anlatan kadýn
benim kýrýlgan yaným
hüzün tarihçem
ayraný dolu yürek kabým
göz yaþým
ruhumla süpüremediðimden sevgilinin kapýsýnýn önünü
ruhunla yýkayýp yeniden
zehri içinde büyümüþ beni
sal bir gün çöl olacak þehirlerden birine
Sende ki ben kadar
Tanrýya ulaþacak yol var, biliyorum
al þimdi aþký, sakla gözlerinin mendilinde
ýslanýp, hasretle yandýktan sonra
süreceðim onu tüm günahlarýma
bana o masalý hiç anlatmamýþ olsan da