Parmak izlerimde petunya kalýntýlarý
Sokaklar çocuk aldýrýyor sayfa sayfa
Kapalý giþe susuyor tren istasyonlarý
Etrafýmda kýrýk kýrýk nazar boncuklarý
Yalnýzlýða gebe, (yalýn) yaralý þair masallarý
Dudaklar çatlak, duvarlar rutubetli
Hasret saran gemiler ayaz ten duldasý
Damla damla çýðlýk kýrlangýç grisi þafaklar
Ekmek kýrýntýsýna müptela sýzýyor zaman
Eksik notlarla yarým kalmýþ gölgeler gibi
Nefes almak zordur sis içinde sissen
Çerçevelerin dýþýnda küs, aþk içinde zehir (siz) sen
Sonbahar renkli tozlu bir halýya
Yapmacýk çiçeklerden kalan simler düþer, birde sen;
Yarý sarhoþ, yarý parlak karanlýk sýzýlar
Avuçlarýn dizlerinin arasýnda sýzmak gibidir
Anlatýlmaz onsuzsan, þiirsizsen
Kýrýk dallarla çatýrdamak gibidir, dilsizken
Zaman kaçýrmaktýr çoktan gün ortalarýný
Þiþkin gözaltý torbalarýyla uðurlar ikindiler adamý
Güneþin batýþý da ayrý bir batar ruhuna
Paha biçilmez sancýdýr
Þiir de olsa, kalkaný olmaz masalarýn
Açýk yaraya atýlan dikiþler de patlar
Yaþamak þah damarý gibi, yaprak gibi, kurumuþ
Savrulmaktýr unutmaya çalýþmak
/Es/ misali deðildir susmak,
Alýn terinde yitirilen solgun son cümlelerdir, kurgusuz