Eyer vurdum zamana, aldý beni terkine
Bir solukta ulaþtýk yýllarýn ötesine...
Gençlik geride kalmýþ, varamadým farkýna
Yaþýyorum periþan; eh iþte öylesine...
Vardýðým bu durakta her þey bana yabancý
Gördüðüm aynalarda kendimi arýyorum.
Bakma öyle yüzüme acýyarak be hancý
Geri dönüþler nerden? Göster, yalvarýyorum.
Belli ki hata olmuþ; baharda inecektim
Beklediðim ne kýþtý; ne de bu soðuk ayaz.
Gençliðime doyacak, gülüp sevinecektim
Neden her yerde kar var? Neden saçlarým beyaz?
Neden beþiðim uzak, bakýþým yere yakýn
Nerede misketlerim? Sapanýmý kim aldý?
Nasýl düþtüm ansýzýn kýskacýna firâkýn?
Gâm ile doldu gönlüm; topaç elimde kaldý.
Yollarým sarpa sarmaz, güneþim hiç solmazdý
Meðer yokuþ gizlenmiþ hayatýn düzlerinde.
Belki gerçeði kabul bu kadar zor olmazdý
Bir daha yatabilsem annemin dizlerinde.
Bakma öyle bîçare, bir çare bul be hancý!
Son ver bu kâbusuma, uyandýr sarsa sarsa!
Filmi baþa saralým, dinsin içimde sancý
Ýnan ki vereceðim dilediðin ne varsa...
Eyvah ile keþkeyi kullanmam sanýyordum
Son günün son akþamý, son sözlerimmiþ demek.
Azrail’in adýný gülerek anýyordum
Oysa gülmek bir yana... zor þimdi gülümsemek.
Mecit AKTÜRK
Berlin 16.07.2012