Kalemin kýlýç gibi kestiði,
Sensizliðin kanser gibi öldürdüðü bir andayým,
Tebessümün bahar,yenilginin zafer sayýldýðý zamandayým.
Darmadaðýn deðil þimdi efkarýn tavanýndayým,
Tabanda çiçek,tavanda yeni doðan ay kadar tazeyim.
Sensizliði inadýna hayat saymaktayým…
Güneþi þimdi doðurdum gökyüzünde,
Yürürüm ateþinin serpintisinde.
Çocuklar koþacak bir gün,
Kekik kokan rüzgarlarýn esintisinde,
Cinayetler olmayacak o gün bu evrenin ötesinde..
Þimdi sensizliði seyyah sayacaðým,
Adýný unuttum papatyalarda fal bakmayacaðým,
Çayýn deminden seni,gözyaþýndan nemi kapmayacaðým,
Bir daha yeni caminin avlusunda yorgansýz yatmayacaðým..
Aþký uzaktan kaptým,tan aðarýrken gözlerine taptým,
Kekik kokan göðsünde ben uyurken ciðerimi yaktým,
Mavi denizler gibi endamýna düþümde uzaktan baktým,
Sense þimdi bir seher yeli esintisinde,
Güneþten uzak gelincikler ülkesinde,
Þimdi bir rýhtýmda sen,bozkýrýn orta yerinde ben…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.