Öfkeli baþým, Dumanlý dað gibi. Kalbim buz tutmuþ, üzerimdeki karlardan. Bahar da bile ne ot yeþerir, Nede börtü böcük uçar. Bende ise sevgi yeþermez, Kapýmý çalan olsada. Çaðlayan misali, Yaþýmý okyanusa akýttým. Kalbimi kuytu, Liman yaptým. Sahipsiz bir gemi, Yanaþýr belki diye. Ne gemi vardý, Ufukta gelen. Nede birini, Bulabildim. Beni adam gibi, Seven.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrfankarabuluT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.