Damla damla düþmüþsün, yüreðimin tam ortasýna. Ne yaþayabildim seni, nede anlatabildim…
sevmek, yetmiyormuþ, mümkün kýlmýyormuþ mesafeleri, her günüm yeni bir doðuþ mu, yoksa yeni bir ölüm müydü?
Cümleler kadar basit olsaydý hayat . Aþk denen þey can yakmasaydý bu kadar. Önüne geçebilseydik kurallarýmýzýn, yýksaydýk her þeyi, bütün duvarlarý…
sevgi mi yoksa aþk mýydý? Hayaller daðýnýk, sözler yalan. Paramparça, eksik,yarým… aklým almýyor, kalbimse seni istiyor. Aþk hastalýk mý? hasta olmayý sevmem oysa ki… Eskisi kadar gülümsemiyorum, gülümseyiþimin o bitmeyen enerjimin sebebi senmiþsin, yalandan da olsa sevdiðini bilmekmiþ. Bir hayalle baþladý herþey, sana verebileceðim cevaplarým olsaydý… bunlarý sana neden yazýyorum, bilmiyorum, seni bende bu kadar özel kýlan uzak oluþundu belki de, sen beni sevdin bense aþýk oldum. Neyi gerçekten hissettiðini bilebilseydim. Bunu hiçbir zaman bilmeyeceðim oysaki, karþýlaþmayacaðýz… büyüyoruz, hayallerimiz büyüyor biz büyüyoruz ve büyüdükçe kopuyoruz... Sosyal Medyada Paylaşın:
affetmeyeceğim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.