Üþüyorum
Kaç sabah, kaç akþam geçti sensiz
Ay oldu, yýl oldu,
Mevsim hep aynýydý,
Kýþ, üþüyorum
Yaðmur iplik iplik olmuþ
Yaþamak çok zor,
Sessiz, ýpýssýz buralar
Viran,
Kimse kimseyi anlamýyor
Üþüyorum,
Ellerim kelepçeli
Adým atmak istedikçe,
Engeller çýkýyor
Örülü duvarlar var bilinmedik,
Bilmediðim,
Rüzgâr sana dair her þeyi sildi
Fýrtýna rüzgârýn götürdüklerini,
Kat ve kat geri getirdi,
Acýyý, umudu, sevgiyi, aþký, sen hariç
Caným acýyor,
Umut olmayacak bir hayal
Sevgi, kurumayan bir ýrmak
Aþk imkânsýz olan
Ve sen
Benden hep uzak olan
Üþüyorum
Ellerini tutabilecekken,
Yüreðine dokunabilecekken,
Gözlerine baktýðýn,
Ben olduðumu bilmediðin,
Yaný baþýndaki yabancýným aslýnda…
Benim diye haykýrmak istedimse de,
Yapamadým, kýrgýndým
Üþüyordum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.