Çöktü üzerime kainatýn bütün kederleri, oturup aðladým. Sen hiç benim olmadýn, olmayacaksýn, yeterince anladým. Düþünürüm, bana yasakken, hem de tutsak oluþun nedendir. Belki ondan sokaklara atýp kendimi, serseriliðe vurduðum gecedir. Sayende kutsal saydýðým her þey, birer birer kayboldu bende, Gelmiþi, geçmiþi, sevabý, günahý her ne varsa, en sonunda, Unutup her þeyi bugün inadýna, en dibe vurduðum gecedir.
Saatlerce arþýnladým sokaklarý, dilimde gün görmemiþ küfürler. Kim silecek, gözümden akan yaþlarý, hep, yüzümde kurudular. Kunduram parçalanmýþ, saða sola tekmelediðim taþlardan. Paltom aðýrlaþmýþ, çoraplar ýslak, üstüme yaðan yaðmurlardan, Dýþým buz keserken içimde, inatçý bir cehennem yangýný var Nihayet bulup üç kuruþ, vasat bir meyhanede, sabaha kadar, Rakýdan, þaraba hýrsla þiþelerin, dibine vurduðum gecedir.
Düþündükçe yeniden çýldýrdýðým, çýldýrdýkça kahrolduðum, Dinlerken bir ayrýlýk þarkýsýndan, diðerine savrulduðum, Kadehlere raký ve þaraptan çok, isyan doldurup attýðým, Her kadehte yüreðimi parçalayýp, sevdamý katlettiðim Sevgiyi nefrete, mutluluðu hüzne harmanlayýp kattýðým, Seni, beni, onu, onlarý düþünüp, çýlgýnca kafa patlattýðým, Dönüp dolaþýp, dünyanýn düzenine, kafa tuttuðum gecedir.
Bilirsin, sen beni tanýdýðýnda, ben böyle deðildim elbet. Etrafýmda gezinemezdi, isyan denen bu kahredici illet. Gözümde kararmazdý böyle vara yoða, küfürde bilmezdim. Kýyamazdým ben kimselere, karýncayý bile incitmezdim. Ama... sað olsunlar elbirliði ile, zalým ettiler sonunda beni Bin bir türlü huylar edindim, insan bildiklerimden yeni, yeni Al iþte bu gün, üç kuruþa, tüm deðerleri sattýðým gecedir.
Sonunda aklýmý da yedim, teslim ederken ruhumu þeytana Gýrtlaða kadar batýrýp boðdum her þeyi, jiletten keskin hicrana Varsýn yýkýlsýn artýk, yýkýlmayaný yýkýp, yakýlmayaný yakacaðým. Acýrsam külli namerdim, karþýsýna geçip keyifle bakacaðým. Bu hýrsla kayýrmam vururum, top yek ün herkesi can evinden. Ya oturacak bütün taþlar yerine, düzelecek bir, bir, yeniden. Ya da kaçýrdýðým, bütün keçileri, önüme katýp, güttüðüm gecedir.
Kimse fark etme den, bu zula meyhanede defalarca, Astým, kestim, yedi düveli harcadým, acýmadan, hunharca Dünyalarý yerle bir ettim, ardý ardýna þiþeleri devirdiðimde Daðlar titredi öfkemden, masaya yumruðumu vurduðumda Heybetini yitirdi isyaným, geçerken hayalin gözümün önünde Akþamdan sabaha yapýlan, kýrk beþ yýllýk ömrün hesabýnda Bir tek sana kýyamadýðým ama, hazin bittiðim gecedir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
yorgun-kalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.