Yabancý bir þehrin nefesi nefesin olur, hiç beklemezken. Bir koku beklersin, kaldýrýmlar bir adým bekler. Her þey yiter. Boðazýnda yumru gibi kalan hýçkýrýklar ve bir fýrtýna patlatamayan aðýr hava. Bir þehir olursun, ýþýklarýn yanar, söner ve öylece durursun.
Sözcükleri, sözlüklerde olmayan bir þehir bilir adýmlarýn dilini. Kirpiklerin titreyiþinden anlar, dalgalara ve kuþlara ettiðin küfürleri tanýr. Bir þehir bir suskunluðu kuþatýr.
Bir þehri solur, þehir olursun... Nasýl göresi gelir yýldýzlarý; biraz üþüdü, yakýn bütün kaldýrýmlarý! Hüznü tanýr kýyýlar, kedileri sevdalara saklar. Gecelerin kendine has bir üslubu vardýr mesela, her zamankinden daha yabani ve daha sessiz. Lütufkâr fakat korku dolu. Bir þehri, gecelerinden taný.
Anlatýr sokaklar sözcüksüzlüðüyle gözlerine düþen hüznü, kaldýrýmlar bir adým bekler. Tüm binalar bir olmuþ, bir adýmýn çýnlayýþýný.
Bir þehri solu.
Ýþte böyle dostlar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Leblebici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.