Hangi yýldýzýn kapýsýný çaldýysam bir seni buldum, ýssýz yýldýzlardan selam getirip gecenin sofrasýna oturdum. Yine bir ben kaçýyor, tutun a dostlar, benden. Eli kalbinde bir kelebeðin son gecesinde kanatlarýndan öptüm, o okusun bu gecenin türküsünü. Rüzgârýma katsýn nefesini.
Yine þiirlerimi erik aðacýma okurum, her bir yaprak yâri bilir.
Unutulmuþ bir savaþýn tarihiyim, kimse yazmadý kan rengi ýrmaklarýmý. Bir gül düþtü koynuma, rüzgâr koydum adýný. Hiçbir kalenin burcu inlemedi son neferin nefesinde, hiçbir kitap yazmadý.Dövüþenler düþtüler, kalanlarýn sevdalarýnda türküler tüttü. Bildiler.
En büyük savaþýn meydaný, bir güvercinin vurgunu, bir sokak kedisinin gördüðü son çiçeðim. Daha elimi atmadan kan kuþanmýþ kýlýcým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Leblebici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.