yalnız

neydir ki aþk anlamadým yýllarca
bir gözde gördüm sýcak bir yaz akþamýnda
ve damladý yavaþça
kalbimin en mahrem kýsýmlarýna

kaçar oldu neþem zamanla
düþünce o gözler istenmedik bir anda aklýma
geceler uzadýkça uzadý
o gelince bir þarkýdan bir þiirden aklýma

daha dündü o nu gördüðüm oysa
aylar geçmiþ aradan
zaman hangi ara su olup aktý yaný baþýmdan
gözyaþlarýmýn arasýndan hiç anlamadan

kafamda ki yaþama dayir sade üç beþ düþünce
onlarda yok artýk hayallerimde
kaybettim bu yalnýzlýðýn içinde
yok oldu aþký tadýnca o gözlerde

soldu hayallerim birer birer takvimlerde
kar taneleri düþer oldu saç tellerime
kurudu göz pýnarlarým avuç içlerimde
konuþmaz oldu dilim onca rüya son verince

oysa istediðim sade bir hayattý onun gözlerinde
düþlediðim sade bir rüyaydý onun busesiyle
beklediðim sade bir ölümdü onun ellerinde
çare yok þimdi hiç birþeye

anlaþýlan beklenende gelmeyecek bu ömre
vakit geldi o zaman her þeyi býrakýp bu kentte
yaralý gönlümle düþüp yollara sessizce
yaþamak, hayata uzak bi yerde bu ömrü yalnýzlýðým ile
Sosyal Medyada Paylaşın: