Dalgalar hýrçýn, buluþmakta sahille, çarpýyorlar kumsala tokat gibi, ne bulduysa götürdü seneler benliðimden, yalanlar direniyor inatla hakikat gibi.
Vurdukça gecelerin prangalarý, yalnýzlýk çöküyor gözlerime sensizlik doluþuyor isyan yerine düþlerime, buruk hüzünler yerleþiyor gülüþlerime.
Sabahlara uyanmýyor gece, karanlýða gömülmüþ bütün saatler, kendi halinde yelkovan, akrep yerli-yerinde, yataðým çivilerle bezenmiþ üstüme düþecek sanki tavan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismet55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.