Aþkýmý haykýrdým her güne, âna
"Yâr" dedim... insafsýz; gülerek gitti...
"Etme ne olursun; sensizlik bana
Kor" dedim... Ýnsafsýz... Gülerek gitti...
Diz çöktüm önünde; "deme "Nafile"
Reva mý bu cana, çektiðim çile?
Þayet terk edersen, yaþamak bile
Zor" dedim... Ýnsafsýz... Gülerek gitti...
"Say ki günah bende, benim bütün suç
Üzersem bir daha, buyur, kefen biç
Güldürme elleri, yok mu sende hiç
Ar" dedim... Ýnsafsýz... Gülerek gitti...
"Öfkeye varsa da sitemin yolu
Zannetme kýrgýným kalbim kin dolu.
Yaðdýrma yaz günü gönlüme dolu,
Kar" dedim... Ýnsafsýz... Gülerek gitti...
"Benzetip dünyamý rûz-i mahþere
Gezdirme dünyada dertli, avare.
Mecbur musun sanki; herþeye çare
Var" dedim... Ýnsafsýz... Gülerek gitti...
"En ufak hatamý hileyle tartýp
Mahvetme ömrümü, tümden karartýp
Ne inlet kalbimi, ne de yalvartýp
Yor" dedim... Ýnsafsýz... Gülerek gitti...
"Býrak þu gurûru, nefreti, kini
De ki yanlýþ yaptým, çok üzdüm seni
Yine sevgin ile kuþatýp beni
Sar" dedim... Ýnsafsýz... Gülerek gitti...
"Deme ki "doldurdu aþk miadýný"
En güzel güllere verdim adýný
Yetmedi mi hâlâ; þu inadýný
Kýr" dedim... Ýnsafsýz... Gülerek gitti...
Alay eder gibi son bir kez baktý
Resmimi çýkardý, öfkeyle yaktý
Sandým yüreðimde þimþekler çaktý
Dur" dedim... Ýnsafsýz... Gülerek gitti...
Mecit AKTÜRK