KEYF-İ DEM
Aklýmda,bir sürü küçük harf,
Ayrýlýp birbirinden, kelime olurken.
Sabahým ,ýþýklý umutlarla gelmiþ,
Yepyeni bir gün, çay kokusunda
Üþüyen duvarlarda,
Keyifle dem almakta..
Haydi,yazayým, diyorum bunlarý.
Nasýlsa,kalem alýþýk, yazar gider.
Duygular dökülür kendiliðinden.
Ya inceden kanar,
Ya da güler, kelamým..
Sabahýn aydýnlýk dinginliðini,
Keyf-i demi, anlatacaktým..
Dedim ama..
Olmadý, bu defa Adam"ým.!
Olmadý, yapamadým.
Gittiðinde tanýþtýðým, o ince sýzýyý,
Acýttýðý yerden, bulup çýkardý kalem.
Kýpkýrmýzý demlenmiþ , sakince..
Keyifle,ayrýlýðýmýzý yazdým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süreyya Nur Eyüboğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.