Martý olsam gökyüzünde, Alabildiðine özgür ve hür. Sonsuz beyaz maviliklerden, Yeþilin maviliklerine dalsam yüreðimin. Ve seni Bulup çýkarsam bulutlara. Ruhumun açlýðýný sevginle, Bedenimi istanbul simidiyle doyursam. Sürüklensem vapurlarla adalara. Bir parça simit, Veya bir yudum sevgi için. Akþam olunca tekrar seni, Saklasam kýz kulesinin eteklerine. Ve bende seni beklesem galata kulede, Sabaha kadar. Sen derinlerde yüreðimin, Ben ufkunda kalbinin, Destan olsak istanbulda elele. Boðazda, çamlýcada Ya da hayal kahvesinde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrfankarabuluT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.