özgürlük

Yeþilyurdun dokuma tezgâhsýz mahallesinde büyüdüm
Hep elmalarý, kirazlarý, limanda yolcu ederken gördüm
Kasalarýn arka bahçe çocuðuydum hep
Küçük Moskova’ydý adý o zamanlar, ondandýr direniþçiliðim

Asfalt deðildi yollarýmýz daha, arabaysa bir tek murat 131
Netekim tahtaya kalkmamýþtý daha devrimciler
Komþu köy mü Yakýnca denen benden çok uzak anamýn yurdu
Her gidiþimde dokuz yaþýmda dayak ...yerdim sözde komünistim ya
Adýný bile söyleyemezdim daha

Ýlk hayatýn gerçeðini komþuya bomba atýlýnca anladým
Görüþünü öldürmeye çalýþtýlar
Bombanýn yapamadýðýný bir darbe yaptý
Bomba atanda atýlanda þimdi aynýlar
Bir tek ben deðiþmedim
Hala dokuz yaþýmda
Ayaðýný baðladýðýmdan kaybettiðim kuþun yasýndayým
Özgürlüðe düþkünlüðüm ondan
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,




Malatyadan Bir Çocuk Geldi

Malatya’dan bir çocuk geldi
Üstü biraz eski
Ellerini nereye koyacaðýný bilmez halde
Adý Akif miydi ne
Kelimeleri kýrýk dökük þiveli
...Bir o kadarda yutuyor cümlelerini anlaþýlmayacaðýnýn korkusuyla
Gülkurusu saklamýþ çantasýna
Birde yazdýðýný sandýðý þiirini
... Âþýk olmak istiyormuþ Ýstanbul’da
Þöyle sarýþýn yeþil gözlü birine
Seviyormuþ Ýstanbuluda
Sevdiðini içinde saklýyor diye
Hep bir gerçek þiirinin olmasýný istermiþ
Kanayan yanlarýný yazdýðý
Mahpushane kurmuþ kafasýna
Saklamýþ içine umutlarýný
Ne zaman kaçmaya kalkýþsa birileri
Vurmuþ
Canlanmasýn içinde baharlar diye
Daðlara yazmaktan korktuðu için Denizin ismini
Su olarak yazmýþ þiirlerine
Müjdeli rüzgârlar estirmiþ üzerinde
Tayfasýný Aslanlarýn oluþturduðu


Sosyal Medyada Paylaşın: