Mor þafaklarda, bir alaz türkü duyulur
Daðlarýn ardýndan
Cümle alem uyanýr mavi düþlerinden
Bir ceylan aðlar uzaklarda
Bir anne ninni söyler kundaktaki bebesine
Salýncaklar kurulur gökyüzüne
Umutlar büyütülür bir o yana bir bu yana sallanarak
Bir hüzün bestesidir
Sazýmýn kýrýk tellerinde inleyen
Ama kýsa
Ama uzun
Ama yürek burkan
Yine de dinlemeden duramam
Ezgiler çýnlar kulaklarýmda
Sevgiler büyütülür notalarda
Bir ben baþaramadým sevmeyi
Kaç kez denedim oysa
Hep bir þeyler eksikti
Kâh huzur, kâh mutluluk
Kimi zaman umut
Sevinç
Neþe
Kaç türküde dile geldi aþk
Kaç kere yeniden bestelendi
Hiç kimse çözemedi yüreðimin gizini
Açamadý kapýsýný, anahtarý üzerindeyken
Ve iþte korktuðum buydu
Ben öldürdüm aþký
Parçalarý daðýldý þehrin dört bir yanýna
Toplayan kim
Bulan kim
Kim birleþtirdi parçalarýný
Kimler büyüttü aþký öksüz ve yetim
Güvercin kanadýnda bir garip sevdaydým
Yel vurdukça ýlgýt ýlgýt savruldum
Gül yapraðýnda dinlendim
Geceden kalan çiy damlalarýndan içtim aþký
Umutlar büyütüldü, salýncaklarda
Sevgiler büyütüldü, bir þarkýnýn notalarýnda
Aþk büyütüldü, öksüz ve yetimken
Bir ben garip
Bir ben biçare
Kapadým yüreðimin kapýlarýný
Anahtarýný attým bir kör kuyuya
Yeniden
Yeniden
Yeniden sevemem
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.