Aþtý günahýmýz vardý arþ-ý âlâya
"Az" diyene inanmayýn çocuklar...
Tahrif edip kavramlarý, belaya
"Haz" diyene inanmayýn çocuklar
Uçuruma ayar iken yönümüz
Nasýl geçsin neþe ile günümüz!
Kýrk fýrkaya bölünmüþken, önümüz
Yaz" diyene inanmayýn çocuklar
Can almaya can atarken çiftemiz
Nasýl kalsýn aðýz temiz, dil temiz
Tadý bozan tele sýzan güftemiz
"Saz" diyene inanmayýn çocuklar
Benzetse de zalim zulmü sanata
Yiðit olmaz, er binmeyle kýrata
Öfke kusan göze zemin surata
"Yüz" diyene inanmayýn çocuklar
Demir atýp yalan, gýybet, riyada
Hasret kaldýk baharlara dünyada
Suçu verip mevsimlere; "kýþ, ya da
Güz" diyene inanmayýn çocuklar
Rûy-i zemin er beklerken alana
Zýrh kuþandýk gönülleri talana
Dört Kitaptan aklýmýzda kalana
"Cüz" diyene inanmayýn çocuklar
Kâtibini terlettikçe solumuz
Musibeti yaðdýrmakta Ulu’muz
Karanlýk bir dehlizdeyken, "yolumuz
Düz" diyene inanmayýn çocuklar
Bülbül için konmak dahi zül iken
Nasýl derim zakkum güldür, gül diken!
Nice kalpte Allah aþký kül iken
"Köz" diyene inanmayýn çocuklar
Her günahý bin sebeple aklayýp
Arsýzlýðý þiar bildik; ne ayýp!
Yalanlarý tövbelere saklayýp
"Söz!" diyene, inanmayýn çocuklar
Kin doldukça gönlümüzün arkýna
Savrulmuþuz öfkelerin çarkýna...
Kastý zehir yýlanlarýn zerkine
"Öz" diyene inanmayýn çocuklar
Atlas beze þan verirken Kâdir Hakk
Böyle miydi nazlý gelin, bu bayrak?
Haçlý mesrûr, hilal mahzun; hâle bak!
"Naz" diyene inanmayýn çocuklar!
Size kaldý sert zeminde fay kýrmak
Size kaldý hakikati haykýrmak...
"Farklý fikri olanlara dâr kurmak
Farz" diyene inanmayýn çocuklar
Þüphe yok ki Nesl-i Asým sizsiniz
Tek diþli o kelp’e hasým sizsiniz
Her biri bir Molla Kasým sizsiniz
"Biz!" diyene inanmayýn çocuklar
"Biz!" diyene inanmayýn çocuklar
Mecit AKTÜRK