Demiryolu iþçilerinin korosal baðrýþmalarý Eþliðinde iþ görürken fark etmediði bizdik Kaybolmuþluðumuzu dahi bilmeden habire koþan
Ayaklara yapýþkanlýðýyla tutunmuþ gibi dünya da döndü
Ve ilk ýþýklarý çýkmadan tepelerin ardýndan güneþin Geceden kalma anýlarda hayallerimizle yüklü Birkaç silik yýldýz can çekiþir gibi Veda edercesine bakýyordu
-Göklerde sürgün mü vardý; yýldýz hicreti böyle midir
** Epilepsi bir aþkýn kalanýydý ellerimizde hayat bulan Aksak ayaklar yorgunluktan yitirirken hafýzasýný Sadece bir kýpýrdanma hissiyle atmaya yeniden koyulurken Hala daha ölmemiþ denilebilecek kalpte Umut kýrýntýlarýydý bizi hayata baðlayan
Semantik daðýlmalarla karýþýk aðlamaklý Ýlkel sözcüklerle dil bir þarký mýrýldanýyordu Gelecekten Hiç görmediði bir ülkeden bahseder gibi Nasýl da inanarak
Geçiþken bir zaman diliminden atlýyorken üç adým Farkýna varamadýðýmýz b/izdik gözeneklerinde dünyanýn Önemsenmeyen kara benekleri
Biz kendimizi keþfedemeden geçip giderken uzaktan Zaman da Paralel boyutta anlaksallýðýný yitirmeye devam ediyordu Baþkalarýnýn anýlarýný emerek
** Yol bitmiyordu Sýra sýra aðaçlar, yer yer çalýlýklar rastlarken Ve geçerken birer birer geride koyarak Farkýnda olmadýðýmýz dostlarýmýzýn Ayak seslerimizden ürküp kaçýþmalarý Görüntüsü geri geliyordu nedense
Canlý bakarken anlamadýðýmýz ardýl tezahürleriydi Bütün ayrýntýlarýyla baþa saran Belleksel bir görüntü tekrarý yaþýyorduk yer yer
Nihayet varýnca hedefe Yüklendiklerimizi usulünce indirip yere Suyu, ekmek çýkýlarýný gölgeye bir saniye bile ertelemeden Koþtururduk, güneþin ilk ýþýklarýný Terleyen zaman yanýðý tenlerimizle almaya
-Kodlanmýþ ayaklarýn peþinden hýzlýca
Güneri Yýldýz (Elazýð, 23.06.2012)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.