ÖZLEDİM
Ben çocuk olmaktan vazgeçtim, sizden sonra
Her sofraya oturduðumda bana baktý, insanlar
Siz gelince aklýma düðümlendi,bir þey kursaðýmda
Ýþte öyle bir zamanda, yanýmda istedim,neredeler
Herkes, evladýný okula getirirken, ben yalnýzdým
Ne bir gelenim oldu törenime, ne soran biri
Sorumluluktu adý, bendeki sevgisizliðin
Ve ölürcesine, yalnýzlýk
Piknik yapan insanlarý sevemedim,gördükçe
Evladýnýn elinden tutan annelere, baktým uzaktan
Birde evladýyla futbol oynayan, babalar
Ama itiraf ya, hepsini kýskandým
Bir gün size gelmiþtim ya, þikayete
O gün, sizi görmeye sebep aramýþtým
Gitmek istemedim, okulun aile yemeðine
Alýþtým galiba, her þeye
Hiç bisiklete binmedim, sizden sonra
Ýçmedim bir daha, þekerli çayý
Ve ben her gece, yastýðýma yattýðýmda
Uykuya, anne baba diyerek daldým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.