ANLA BENİ

Sessizdir çýðlýklarým hayatta yaþadýðým sürece.
Her gün beklerim, sen, bana gelecek miisin diye
Zaman senide getirir, yýllanmýþ sarhoþ gönlüme
Ne bir ses sadece nefes al o yeter bana.

Sonbahar yapraklarý düþürürken dev gibi dallardan
Sokak ýþýklarý bir bir yanýnca þehrin karanlýðýndan
Takvim yapraklarý düþerken gönlümün sayfalarýndan
Yeni güne sensizlikle baþladým hiç usanmadan

Evimizi seni hýrçýn sessizliðini özlediðim anda
Beraber tin tin yürüdüðümüz çarpýk kaldýrýmlarda
Ellerimle yýkadýðýmý hatýrladýðým o unutulmaz zamanlarda
Þimdi bir umut temmuzun ikinci sabahýna

Sana kýzýp baðýrýr deli gibi kýskanýrdým
Her hýrçýnlýðýmý bu illet duygudan yapardým
Sen birini her þeyden kýskanmak nedir anlar mýydýn
Her þeyi boþver nefesimsin bitmeyen masum meleðim

Gökyüzünün kýzýl rengini aldýðý zamanlarda
Yeryüzünde masum sesimi duymak istediðinde
Gece sessizdir gündüzler zaten olmadýðýnda
Sensiz olamýyorum ölürcesine tapýyorum sana


Baran ÇETÝN



Sosyal Medyada Paylaşın: