MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

öyküden şiire, şiirle kitaba
suat üçok

öyküden şiire, şiirle kitaba


Sahildeyim.
Yürüyorum, elimde çakýl taþý.
Sýkýyorum acýmasýzca suçsuz günahsýz çakýl taþýný,
sesi soluðu çýkmadan, aman dilemeden.

Sýkýlýyorum.
Gökyüzü öyle umarsýzca bakýyor bana, elimde çakýl taþý.
Aðlýyorum, denizler aðlýyor benim için.

Susuyorlar aniden,
ne olduðunu anlamadan
içimdeki kan gölünü görüp biraz korkarca.
Dalgalarýný beyaz köpüklerine sarýp
diplere göndererek
usulca beni izliyorlar
bir çocuk saflýðýnda.

Dokunsalar sýkýntým daha da demlenecek.
Hep böyle kalacak diye susuyorlar;
hoyrat, korkusuz, delice çýldýrmýþlýk bir yaþamdan.

Deniz mavisi sevgi gözlerimden,
yürek acýsý gözyaþlarým damlýyor
kendi yolunu bularak aþaðýya.

Sahildeyim.
Yürümüyorum,
gözleri yuvasýndan fýrlamýþ çakýl taþý.
Býrakýyorum avuçlarýmdan
suçsuz günahsýz çakýl taþýný
özgürlüðüne,
zavallý çakýl taþýný.

Dudaklarýmdan eksik etmediðim sigara ve tebessümle
usulca oturuyorum,
bembeyaz bir karanlýðýn içinde yürekleri ýþýtan sesimle
ve sessiz dünyamda sesleri arýyorum.

Sahildeyim,
oturmuþum maviyle yeþilin kucak kucaða olduðu
sessiz dünyamdaki seslerle konuþarak.

Yüreðim ýsýnýyor yavaþ yavaþ,
lavanta kokusu ile bezenmiþ yapraklarý duyumsayarak.

Yüreðimin sýkýntýsý demir alýyor,
kararmýþ yüreðimi aydýnlatarak.

Sessiz dünyamýn sesleri beni yüreklendiriyor.
Okuyorum çýldýrmýþçasýna lavanta kokulu yapraklarý.
Yüreðim serinliyor, içim açýlýyor lavanta kokularýyla.

Kâh Aþiyan’a çekiliyorum, kâh Bursa Mahpusanesine giriyorum.

Sessiz dünyamýn sesleri beni yüreklendiriyor.
Lavanta kokulu yapraklar beni tutsak alýyor,
özgürlük verirken.

Hâlâ sahildeyim,
oturduðum yerdeyim.
Yok, artýk elimde
ezilmekten can çekiþen çakýl taþý.

Dalgalarýný beyaz köpüklerine sarýp
diplere gönderen denize bakarak düþlüyorum.
Tomurcuklarý henüz patlamýþ akasyalarýn
her tarafa özgürlük beyazlýðýný daðýtacaðý günü düþlüyorum.
Düþlüyorum; herkesin elindeki lavanta kokulu yapraklarý.
Düþlüyorum; özgürlüðümüzü, aydýnlanma çaðýmýzý.
Gerçekleþecek bunlar ne kadar lavanta kokulu okunursa,
biliyorum umut dolu yüreðimle.

Artýk sahilde oturmak istemiyorum;
oturduðum yerden olanca hýzýmla kalkýyorum,
düþlerimin düþ olmaktan çýkmasý için,
elimde aman dilemekten korkan
çakýl taþý olmadan.

Sessiz dünyamýn sesleri beni yüreklendiriyor.
Damarlarýmdaki
kelebek özgürlüðündeki kanýn heyecaný ile açýyorum kütüphanemi,
yaþam dolu, düþlerimin filizleri için.

Cemil Ersöz günaydýn diyor,
Nurullah Ataç hoþ geldiniz diyor,
Yaþar Kemal hatýrýmý soruyor,
Yakup Kadri Yaban’ý okumam için sabýrsýzlanýyor,
Orhan Veli þiir güzelliði ile bana bakýyor
Mustafa Kemal Cumhuriyeti nasýl kurduðunu anlatýyor.

Sahilde deðilim artýk;
yaþam dolu, düþlerimin filizleri için kütüphanedeyim.

Yürümüyorum, elimde çakýl taþý.
Sýkmýyorum acýmasýzca suçsuz günahsýz çakýl taþýný.

Sýkýlmýyorum.
Gökyüzü öyle umarsýzca bakmýyor bana,
elimde çakýl taþý da yok artýk.

Aðlamýyorum, denizler de aðlamýyor benim için.

üçok suat 28haziran2012

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.