elimi tutan yüreðimin yüreðine saatlerce baktým baþýmý kaldýrýp. kara yüzünden kahverengi gözleriyle bana bakýyordu, dallarý, karlarý taþýmaktan yorulmuþ bembeyaz olmuþ aðacýn önünden. ýsýndý yüreðim o anda soðumamacasýna bir daha.
býraktý ellerimi yavaþça, þarap kadehini býraktýðý gibi incitmeden, dudaklarýn. doðruldu yerinden derin bir nefes alarak ve baktý bana þiir yüreðiyle uzun uzun. þu dizeler döküldü ýlýk nefesiyle: