Bazen ;
Onlarý anlamaya çalýþýyorum
sonra yolda kendimle karþýlaþýyorum.
Bir araba çarpmýþ yolda yatýyorum
kalk kalk diye sesleniyorum kalkamýyorum yoldan
Onlarý anlamaya çalýþýyorum
beþinci dakikadan sonra kalbim atmýyor, onuncu dakikadan sonra
beyin ölümüm gerçekleþiyor
tüm bunlarý izliyorum.
pat
pat
pat
olmuyor
pat
pat
pat
olmuyor, dönmüyorum
bazen sadece onlarý anlamaya çalýþtýðým için son veriyorum samimiyetime...
bu yüzden onlara deðil kendime düþmaným...
Bazen
kim olduðunun önemi olmadýðý bir ana geliyorsun
ölüm mü dudaklarýn mý
ölüm mü pencereden içeri giren bir rüzgar mý
iki saniye sonra deprem olacak ve kurtulamayacaksýn
yataðýna sessizce süzülen büyük bir yýlanýn terapisi oluyorsun
gepetto aklýna geliyor,
otobanda iki yüz km hýzla gökyüzü sandýðýn boþluða kýrdýðýn direksiyon
gerçekten o kadýn orada mýydý sonrasý çok uzun bir koma
soramýyorsun .
Kalemin rengi önemsizleþiyor, duvarlar günün pisliðini hapsetmiþ ruhuna
susuyorsun
Orgazm musluðu bozulmuþ damlýyor þýp þýp þýp
beyninde her saniye bir ihtiras býçaðý
celladý önemsiz bir ansýn iþte
ölüm mü dudaklarýn mý
ölüm mü dudaklarýn mý bilmiyorum .
Kadere zar atacak bir zaman diliminde tüküreceðim sol avucuma
hadi be þeytan, hadi be þeytan
bolca nikotin ve etrafýmda martýlar
en güzeli ölüm ...