AŞK DEDİĞİN KOCAMAN BİR YALAN!
Ansýzýn hayatýma girip, aþkým ol dediðinde,
Rüyadan öteye gitmez, olmaz demiþtim kendimce,
Meðerse ben seni olmazlarda sevmiþim, delicesine.
En sonunda kendimle yüzleþip, gerçeði anladýðýmda
Sensizlik nasýlda acý veriyormuþ, her nefes alýþýmda…
Ýmkansýz gözüken bir aþka, cesurca yelken açmýþtýk,
Derin, karanlýk ve bazen çok dalgalý aþk denizindeydik artýk.
Rüzgar savursa da bizi saða sola, bir türlü kopamadýk,
Ebediyen; her þeye, herkese inat kalplerimizi kenetledik.
Farkýna vardýn mý bir tanem?
Sen ve ben yokuz, biziz artýk…
Gün geldi o güzel rüyadan uyandýk, uyandýrýldýk.
Güçlü bir kasýrga savurdu, kopardý bizi birbirimizden,
Birleþmemek üzere ayrýldýk.
Sen nehrin derinliklerinde nefes almaya çalýþýrken,
Her þey bitti dercesine ellerimi býraktýn,
Bense; kendimi karanlýðýn içinde ýþýðýmý ararken buldum.
Aþk dediðin kocaman bir yalanmýþ, yazýk!
Sen ve ben þimdi iki yabancýyýz.
Farkýna vardýn mý bir tanem?
Biz yokuz, mutlusundur artýk…
Asi Armes
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.