Sabaha yelteniyor karanlýðýn esirleri,
Bir suya muhtaçken,yalnýzlýk kavuruyor geceyi.
Bu gece mutlu uyuyor ihanet eden,
Hepsi kendinin sanýyor çaldýklarý sevinci.
Bilmiyor ki ona ait gözler baþka yerde,
Donuk donuk baþka birine bakýyor.
Aynada bile bakamaya utandýðý suratý,
Bilmiyor ki baþka bir yerde bir baþkasý seviyor.
Buna raðmen,bir kalem çiziyor kaðýda tenini,
Uðruna ölünen,hep bir baþkasýnda bulmadý mý sevgiyi...
Sevdiði için giden adam,gittiði için sevilmeyen adamdýr.
Bir baþkasý için üzülmeyen kadýn,hep yarýna kalandýr.
Dudaklar,yaradanýn adýnda zikrediyor seni,
Bir baþkasýnýn kollarýnda bulduðun halde sevgiyi.
Akþamýn ezanýnda baþlayan koyu özlemin,
Kalbi söndürüp mum yaktýrýr,beklerken sabahýn fecrini.
Baþka bir kalbin tutuklusu kadýn aðlamaz,
Bir adam baþkasýnýn yanýnda mutlu olmaz.
Bir baþkasý gelir çalar aðlamayý da mutluluðu da.
Ne adama o kadýn,ne o kadýna o adam yar olmaz.
Bahattin B.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.