1. Seviyorum, tatlý bir esinti oluyor güneþ. Dönüp arkaný gidiyorsun, Esen meltem cehennemden bir parça ateþ. Bu hüzün, bu sevinç, bu kavga, bu aþk benim. Sen temmuzda doðmuþsun, boþ yere kavruk deðil tenim.
2. Biliyorum, ne yangýn yeri bu dünya, ne de gülistan. Biliyorum, baþkasýný seviyorsun. Biliyorum bilmek, ayýrmaya atomlarýna dek maddeyi ve insaný kanatsýz uçurmaya kadir. Ve bilmek, seni bilmiyor, bilmiyor her gülüþünde tekrar tekrar canlanan kelebekleri su da serpmiyor yüreðime benim! Sen Temmuzda doðmuþsun, boþ yere kavruk deðil tenim.
3. Sen temmuzda doðmuþsun, boþ yere kavruk deðil tenim. Baharda göçen kuþsun, ve her gece uyandýraným benim.
Ben mi? görmeyi, bakmayý, isminle öðreniyorum saymayý Ýsmini katýk yapýyorum isminle katýlýyor, yollar aþýlýyor, çocuklar koþuyor, nehirler coþuyor, çiçekler açýyor, yani arzulanýyor. Eli – ah, eli uzaklaþtýrýp – elin ve elim... sen Temmuzda doðmuþsun, Boþ yere kavruk deðil tenim. Sosyal Medyada Paylaşın:
Cundy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.