Das Veilchen, sevimli küçük menekþe, Hem ýstýrap duyuyor hem de neþe. Ardýnda býrakýp onca elemi, Aþkla yad ediyor, onu ezeni.
Maþukun hali:
Çoban kýz Bir rüya görüyorum son günlerde Her gece. Nine Hayýrdýr anlat bakalým. Çoban kýz Zavallý menekþe ezilmiþ halde; Yine de gülümsüyor neþeyle. Kendisin den beklenen feryat iken; Kalbini yüce bir aþk tutuyor þen. Ter içinde uyanýp, sitem dolu Sözlerle anýyorum onu ezen Zalimi ki; bihaber tutmuþ yolu, Ezip geçmiþ sevimli menekþeyi, Ah, o taþ kalp asla tatmaz neþeyi!
Nine Böyledir insanoðlu bir kez olsun, Söver! bakmaz altýna pabucunun!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cundy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.