ben gidince, mutlu olacaðýný düþünmüþtün, yanýldýn. þimdi, aðlýyacak gözlerin belkide, arýyacak dudaklarýn dudaklarýmý... boþ kaldýrýmlardasýn, tek baþýna kalcak,kaçmak isteyeceksin bu karanlýktan, ilerlemeyecek ayaklarýn, düþeceksin, bir aðaç gibi, elini kaldýrýp tut diyeceksin bana, tutmak deðil, tenezzül dahi etmeyeceðim. sonsuza dek düþeceksin boþluk ve karanlýða... kendi elinle ettin, dünyada tek yalan söyleyen gözlerin, artýk, istiyorsun beni, arýyorsun durmaksýzýn, her gece kapýmdasýn, gel diyorsun, ama, ne yaparsan yap, Dönmeyeceðim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
raufsaim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.