Gözlerine mil çekilmeli senin Engellenmeli Gözlerinin gözlerime deðmesi Çünkü sen bakýnca gözlerime Dünya’nýn baþý dönüyor durduðu yerde Titremeye baþlýyor, Ve depremler oluveriyor gözlerinin heybetinden; Evler, ismini haykýrarak yýkýlmaya baþlýyor olduðu yere...
Sonra ansýzýn La Fontaine diriliyor gökyüzünde Masallarýna devam etmeye baþlýyor kaldýðý yerden Sen, gece gözlü bir kahraman oluyorsun Avuçlarýnda hiçbir masalda görülmemiþ bir sevda ile...
Yok yok alýn yazým Deðmemeli gözlerin gözlerime Çünkü sen bakýnca gözlerime Bakýþlarýn alev saçýyor bedenime Kirpiklerim tutuþuyor sonra Ve ben yanmaya baþlýyorum olduðum yerde Yok yok deðmemeli gözlerin gözlerime...
Zuhal ERASLAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
cancer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.