Tarumar baharlar büyütürdüm
Kendi halimdeki kýþ bahçelerimde
Zaman inadýna akýp gidiþlerde kalýrken
Kanadý kýrýk kýrlangýçlar kan türküleri kusardý
Tavana saplý çamurlu bakýþlarýma
Ýklimler hep kýrkikindili yaðýþlarýna gebeydi
Her damlasýnda kan gülleri açtýran
Boynu bükük kalemler ýslatýrken mektuplarý
Gazel gökerdi sonbaharlý kelimeler
Parmak uçlarýmda bir zaman sýzýsý
Kýrýk camlara yalýn ayak basarken ayrýlýk adýmlarý
Her adým gelincik tarlasý ölüm türküsü olurdu
Sarý odalarým gecenin köþelerine çekilirken
Mazinin mevsimsiz dikenli çiçekleri açarken sol yanýmda
Kuyruklu bir yýldýz takýlýrdý dilime
Rüzgarýn koynunda kokun çarparken yüzüme
Kirpiklerime kýraðý çalmýþ anýlar takýlýrdý
Dipsiz kuyulara senli dipnotlar düþürdüm
Boðulmaya ramak kalan heceler boðazýmý düðümlerken
Sesinin yankýlarý kulaðýma kurþun sýkardý
Yarým kalmýþ yalnýzlýðýmý yaralarken
Derin uykular karanlýkta açardý gözlerini
Dilek çeþmesine atýlan bozuk paralarda parçalanýrdým
Çýlýz pýnarlý þiirler bir þadýrvanda çalkalanýrken
Asýrlýk yalnýzlýk duvarlarýnýn kalýntýlarýnda kalýrdým
Göðsümde göçmen kuþlar havalanýrken
Nefessiz kalýrdým
Suskunluðun çölünde
Kurumuþ çatlak dudaklarýmdan adýn dökülürken
Döküme demirli bir aþk olurdun
Soðuktan elim yapýþýrken resmine....
Tüm hüzünlü þarkýlarýn notalarý söylerken seni
Kýrýlýrdý pencereler
Yýkýlýrdý dizeler
Yükümlüsü olduðum ölüm hükümlerinde asýlýrken bir yaným
Kafese atýlmýþ bir kuþun sesi duylurdu....