Yorgun aþk akþamlarýmda dalardým mehtaba
Rüzgarla paylaþýrken yarým sigaramý duman olurdu her yaným
Közündeki ateþ düþerken yüreðime yel sen kokardý
Ciðeri yanýk buruk hatýralara...
Pusu kurmuþ gecelere ortak olurdu hazin þarkýlar
Boynu bükük yanaðýma yaslanan keman olurdun sesinse mi teli
Gelir mi diye sorduðum ince bir telin notasýna karýþýrdýn
Matemindeki besteler güz dökümü notalara karýþýrdý
Benim sol anahtarýmsa her zamanki gibi içine dönük kývrýmlarýnda kalýrdý
Aklýn kayýplýðýndaki yitik bir aþkýn ayak izleriniz izlerken
Bir yaným boþluðundaki uçurumlarda intiharýnda
Uykunun haram kýlýndýðý gecelerde sabah IÞIK oruçlarýndaydým
Ve döndüðüm her yön gündönümü ayciceklere dönerdi
Þimdilerde topraða çizdiðim harflere gönül teri döküyorum
Kurumuþ kýsýr topraklarda senli çýnarlar yetiþtirmek için
Düþerken gözlerimden bir damla pigmentler ayrýlýyordu biz gibi
Köprüsünü kurmuþ gökkuþaðýnýn tüm renkleri biz olurken
Sonbahar kýrlangýclarý ayrýlýk söylerken altýmýzdan geciyordu gizlice...