Yaralý kelebekler yuva yapardý toprak kokulu avuçlara
Sokaklarýn boynuna kaþkol olurken merhamet
Avutulmuþ nasýrlý yüzlerde kalýrdý akþamýn gölgeleri
Kirli eller çöpten toplarken katýksýz kuru ekmekleri...
Yutkuntularým düðüm atardý boðazýma
Göz kanamalý, göz seðirtmeli kör býçak kesilirdi bakýþlar
Milyolarca kez hançerini saplardý insan manzaralarým
Yalýnayak bir çýðlýk dolaþýrken tükürüklü caddelerde...
Yangýn yeri kýtlýklarý alev alýrdý yetimliðinde gezenleri
Kýyýsýndaki çöplük sofrasýný çoktan kurmuþtur
Ýki dilim küflü ekmek ziyafetiydi baþ döndüren
Uzak kalýrdý çikolatalý pasta resimleri...
Çöp kokulu kirli kedilerim ortak olurdu ziyafete
Bahar sýrça köþklerdee yaþarken kýþ yalnýzlar için koþardý sokaklarda
Aðustos ayazý çarpar yýkardý gözlerindeki hüznü
Simit susamý dökülürdü karýncalarýn sýrtýna...
Serçe ötüþü saatlerde toplanýrdý çöpler
Seviþmeden yorgun yatan bedenler üryan tüylü yorganlarda kalýyordu
Diðer kalanlar çöpe düþen lokmalarýyla bir aþk yaþardý
Yaþananlar tokatýný çarparken sol yanýma
Yaþarmýþ saðnak gözlerim bir buðuya resim çiziyordu...
Sarý boynu bükük buðday baþaklarým sallarken gözlerimi
Kanadý kýrýk kelebekler çoðalýyordu toprak kokulu avuçlarda
Sabahýn ilk aydýnlýðýnda son nefesleri, ezanlara karýþýr akardý
Ruhta bir rýhtým çökerken, çöpcülerin ellerindeydi ekmekler...