Suretim Sözsüz

ay efsunlu bir silgi gibi
dalaþýrken özlemimle
kendimi unuturum
özlemim öksüz kalýr...

yaðmurlarla dalaþýrken öfkem
bin dallý aðaçlar keser içimi
sokaða üzünçle bakan yüzümle
isterim dünyanýn bütün sokaklarýný
hasretim eksik kalýr...

bana bir yalnýzlýk da sen kat
kat ki
rüyalarýmýn sahillerinde
çiçek açsýn senin de ellerin
omuzlarýmda sessiz bir bahar yükü
hayretim eksik kalýr...

camlarda hüzünlü ufkun silueti
elime ayaðýma iðneler batar sonrasýz
zamanýn son kýyýmý gibi kýrýlgan
korkulu bir þimdiye nakýþ olur gidiþin
suretim sözsüz kalýr...





kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: