Suyu dipsiz uçurumlara akýyorken Düþlemek yasaklý doðan bir bent Gecenin ortasýna gölgeleri düþüren Ten kokusunun yokluðu gibi terk edilmiþ bir semt
Yürüyorum
Saf bir ayna nasýl kýrýlýrsa seyrine Ruhumu kör matlýklarýn cinayetinde Aþýlmýþ dalgakýran gibi görüyorum
Yenilgi bu olsa gerek
Devrilen siyah beyaz piyano tuþlarýnýn Notalarýný toplamak devrim sancýlarýnda Deðiþmiyor oysa ki hiçbir lisan Parmak uçlarý kesik piyanistler gibi Suskunluða savrulan insanlar biliyorum
Ki hep bir sonbahardýr, sonbaharýný anlatan sessizliklerde Çýðlýða koþan göç yollarý misali Geri dönen çocuklarla bulunmayý bekliyorum, Bekliyorum Dönmeyecekler biliyorum
Gözyaþlarýný öpen Martýlarla konuþuyorum sadece Onlarda yoklar gökyüzüyle, Deðiþmeyen tek nakarat gibi Renkler ve hayat tekrar dirilecek, diliyorum
Tanrýya yakarýþ Onurlu bir dilenme gibi görünüyor Ruhumu al Bin aþýða Bin sanatçýya Bin çocuða geri ver mutlu hikâyelerini, diliyorum Ruhumu al Bin küslük Bir savaþ Bin açlýða engel ol, diliyorum
Birçok duadan daha anlamlý gelse de þafak suskularýnda Ruhum o kadar eder mi bilmiyorum Kimilerine göre bir odun bile olamam cehennemde Kimilerine göre hala tabiata anlatýlan çokça mucizenin içinde Cahil bir yaðmur damlasýyým Kibirle savunulur mu çöl ortasýndaki seraplar Seraplar kaç yüzyýl yaþar çölünün alýþýlmýþ zehirli vaha kuyularýnda Ýçtikçe arýnýr mýyým bu yankýlardan sorgulamýyorum
Sadece Renkler ve hayat bedelsiz olmalýydý insana Çocuklara / bu korkularla ne kadar beslenir özgürlük bilmiyorum Bekliyorum Üzerimden geçecek bir zaman gibi Bekliyorum
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Noyan Safi Sel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.